Πολλοί,κυρίως νέα μέλη δεν έχουν διαβάσει την ιστορία για το πώς γράφτηκε το μακρινό 1988
Σε συνέχεια της χθεσινής ανάρτησης…
32 χρόνια πρίν..
16-17/12/1988
———————————————————————————————–
Εκείνο το πρωινό της 15ης Δεκεμβρίου του 1988 ο ήλιος έλαμπε,έψαχνες να βρεις σύννεφο στον ουρανό, όμως το κρύο ήταν τόσο τσουχτερό που έλεγες ότι ένα συννεφάκι να υπήρχε θα χιόνιζε !
Ημέρα Πέμπτη,στο δελτίο ειδήσεων ο συγχωρεμένος Ανδρέας Λαζάνης σε ένα χάρτη χάρτινο με έναν χάρακα στο χέρι έδειχνε τα βαρομετρικά συστήματα στην Ευρώπη αλλά λίγα καταλαβαίναμε οι πιτσιρικάδες της εποχής, αλλά με τη χαρά που δίνει σε κάθε παιδί το ενδεχόμενο μίας χιονόπτωσης έξω από την πόρτα του και με την… προοπτική να μην πάνε σχολείο εάν αυτό ήταν αρκετό..
Μετά το δελτίο ειδήσεων ακολουθούσε κρίσιμος αγώνας του μπασκετικού Άρη στην Ευρώπη με τη Λιμόζ,τότε που όλη η Ελλάδα ήταν Άρης ..
Με Γκάλη-Γιαννάκη και μετά από απίστευτο παιχνίδι και παρά τους 25+ πόντους του μεγάλου Νίκου Γκάλη ο Άρης δεν τα κατάφερε και λύγισε με 1 πόντο στο τέλος.Η απογοήτευση ήταν πολύ μεγάλη και αφού η ώρα ήταν ήδη περασμένη πήρα τον δρόμο για το δωμάτιο μιας και το πρωί έπρεπε να ξυπνήσω για το σχολείο..
Μπροστά από το δωμάτιο ήταν η βεράντα και ένας στύλος της ΔΕΗ με έντονο φως…Πάντα πριν ρίξω την κουβέρτα από πάνω μου και χαθώ στην αγκαλιά του Μορφέα είχα την συνήθεια να τραβάω την κουρτίνα και να κοιτάω την λάμπα. Έτσι έγινε τότε και καθώς κοιτάω το φώς βλέπω κάτι άσπρο να περνάει με ταχύτητα..
Η καρδιά άρχισε να χοροπηδάει ..
Από το στομάχι ένοιωθα να περνάει ηλεκτρικό ρεύμα..
Λές;
Κοιτάω ποιο προσεκτικά ξανά..
Ναιιιιιιιιιιιιιιιιι
Χιονίζειιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι ,ακούγεται μία φωνή και σπάει την ησυχία μέσα στο σπίτι !
Πού ύπνος,πάει..
Το ρολόι έδειχνε 00:00 και σε μισή ώρα ήδη είχε ξεκινήσει να χιονίζει έντονα και το πρώτο στρώμα άρχιζε να το πιάνει στις γνωστές επιφάνειες..
Τρέλα,παροξυσμός !
Δεν με χωρούσε ο τόπος,και κρυφά κρυφά αθόρυβα ώστε να μην με ακούσει κανείς ξεγλύστρισα από την μπαλκονόπορτα,άρπαξα μία καρέκλα και μία κουβέρτα και στρογγυλοκάθισα μπροστά στην λάμπα …σε απευθείας μετάδοση και σε άμεση επαφή με τον χιονιά..
Απο το δρόμο δεν περνούσε κανείς,1-2 ΙΧ ανα μισάωρο ίσα ίσα να κάνει ροδιές και να παίξει με τα νεύρα μου και κανένας πεζός που επίσης χαλούσε το μαζεμένο χιόνι πάνω από τα αυτοκίνητα και έσπαγε την απόλυτη σιωπή.
Στον τοίχο ένα υδραργυρικό θερμόμετρο και από κάτω μία ατζέντα με ένα μολύβι ,ώστε να σημειώνω την ωριαία πορεία της θερμοκρασίας,απαραίτητα αξεσουάρ της εποχής μου κρατούσαν συντροφιά..
Θα πρέπει να ήταν 3 το πρωί(μόλις είχα σημειώσει την θερμοκρασία -1 C)και η μπαλκονόπορτα της κουζίνας άνοιξε απότομα από τη μάνα μου, τρομάζοντας με, και ξέροντας ότι επίκειται κατσάδα..
Ηλίαααα,τι κάνεις καλεεε,γρήγορα μέσαααααα !!!
Μπορεί να με γλύτωσε από το κρύο αλλά ο ύπνος είχε “καεί” προ πολλού και σε 4 ώρες έφτανε η ώρα για το κουδούνι του σχολείου..
Η χιονόπτωση,πυκνή, συνεχιζόταν με αμείωτη ένταση και το πρωινό μας βρήκε πηγαίνοντας για το σχολείο με 30 πόντους ενώ οι ζητωκραυγιές και ο χιονοπόλεμος από τα μικρά παιδιά έσπαζε την παγωμάρα του πρωινού ξυπνήματος και μόνο χαμόγελα έβλεπες παντού..
Πρώτη ώρα μαθηματικά..
Ο Δούραλης να σηκωθεί στον πίνακα να μας κάνει την άσκηση !
Ένα ρεύμα απογοήτευσης αυτή τη φορά και σφιξίματος στο στομάχι χάλασε την όμορφη διάθεση..
Δέν θυμόμουν τίποτα..
Δέν είχα μυαλό για τίποτα άλλο..
Γυρίζω στην τάξη και λέω στους υπόλοιπους μαθητές..
Κοιτάξτε έξω ποοοοοο,τι πατσαβούρια ρίχνει
Η μισή τάξη σηκώθηκε όρθια και μαζί τα αυτιά της καθηγήτριας που έβλεπε να χάνει τον έλεγχο …
Δούραλης ,είσαι εδώ;
Εγώ εσένα στο τρίμηνο τι να σου βάλω;
Να σε βάλω 7 ;
-Βάλτε ότι καταλαβαίνετε, μόνο κοιτάξτε τι μαγική εικόνα έξω από το παράθυρο αυτή την ώρα.(για την ιστορία 13 με είχε βάλει λαμβάνοντας υπ΄όψη το περιστατικό)
Σχολάσαμε,τίποτα και κανένας δεν θα χαλούσε την όμορφη διάθεση μας και μαζί με ένα φίλο και ενώ μεσολαβούσε Σαββ/κο ,ξεχυθήκαμε στους δρόμους και τις πλατείες..
Χιόνιζε,συνεχώς και ασταμάτητα..
Με πρόχειρους υπολογισμούς αργά το απόγευμα είχα μετρήσει το χιόνι, σε απάτητα σημεία ,στους 50 πόντους !
Τι και αν κοκκίνιζαν οι μύτες και πέφταν τ΄αυτιά από το κρύο
Τι και αν γυρίζαμε μούσκεμα από το χιόνι και κινδυνεύαμε να αρρωστήσουμε..
Σταμάτησε αργά το βράδυ και το επόμενο πρωί μετά από 40 σχεδόν ώρες συνεχούς χιονόπτωσης ξυπνήσαμε με ηλιοφάνεια ,ολικό παγετό (έφτασε τους -18 τότε) και την πόλη θαμμένη κάτω από ένα λευκό πέπλο..
Το Σάββατο ήρθε η ανακοίνωση της Νομαρχίας ότι τα σχολεία θα παραμείνουν κλειστά για 1 εβδομάδα μέχρι νεοτέρας μίας και το συνολικό ύψος του χιονιού έφτανε τους 80 πόντους !
Τελικά έκλεισαν για 2 εβδομάδες αφού βγήκε νέα ανακοίνωση….
—————————————————————————————–
Ξέρω ότι οι περισσότεροι θα έχουν να διηγηθούν πολλές εμπειρίες για το πώς ζήσανε τα δικά τους επεισόδια χιονιά στις πόλεις τους αλλά εγώ διάλεξα την ποιο παλαιά εμπειρία γιατί ήταν διαφορετικό τότε να ξυπνάς και να βλέπεις το χιόνι, χωρίς να το περιμένεις..
Χωρίς το ίντερνετ..
Χωρίς προγνωστικά μοντέλα…
Έτσι,μόνο τραβώντας την κουρτίνα…
Στις εικόνες που προηγήθηκαν μπορείτε να δείτε την διάταξη των βαρομετρικών συστημάτων, τι θερμοκρασία στην κρίσιμη στάθμη των 1500 μέτρων υψόμετρο περίπου καθώς και τον υετο στην περιοχή μας που πάνω από τη Θεσσαλία βρισκόταν στα ”κόκκινα”. Οι διαγραμμίσεις σημαίνουν χιονόπτωση και όπως βλέπετε ήταν πολύ έντονη σε όλη την βόρεια Ελλάδα από το ύψος της Λαμίας και βορειότερα.
Συγγραφή άρθρου- αναμνήσεις: ΗΛΙΑΣ ΔΟΥΡΑΛΗΣ
Eρασιτέχνης Mετεωρολόγος του weathergroup.gr
ΠΗΓΗ: ΜΕΤΕΟCIEL.FR
